สวัสดีอีกรอบนึงนะคะ รอบนี้คงเปนครั้งสุดท้ายแล้ว วันนี้เลยจะขอมาสรุปบล็อกทั้งหมดรวมถึง 内省ของตัวเอง ว่าทั้งหมดที่ทำบล็อกนี้ รู้สึกอย่างไร ได้ประโยชน์อะไรมาบ้าง ได้ลองนำไปใช้จริงรึเปล่า และบรรลุเป้าหมายที่ตั้งไว้หรือไม่นะคะ
ก่อนอื่นเลย บล็อกนี้ตั้งใจสร้างขึ้นมา
เพราะอยากที่จะพัฒนาคังโกะของตัวเองค่ะ เพราะรู้สึกว่าภาษาญี่ปุ่นของตัวเองถึงจะเรียนปีสามแต่ก็ยังดูเด็กน้อยมากๆ
เนื่องจากเป็นคนมีคลังคำศัพท์รวมถึงมีคันจิในหัวน้อยมากๆเลยค่ะ พยายามที่จะพัฒนาตัวเองแต่ก็ไม่เคยได้เริ่มแบบจริงๆจังๆซักที
ยอมรับว่าความพยายามสู้กองงานเละภาระที่บานเบิกตอนเรียนมหาลัยไม่ไหวจริงๆค่ะ TT พอมาครั้งนี้
มันเหมือนเป็นงานชิ้นนึงที่เราต้องทำ เลยรู้สึกว่า ได้มาทำจริงๆจังๆซักที สิ่งที่ได้มากๆจากทั้งหมด
อย่างที่พูดตอนพรีเซ้นเลยค่ะ ว่าเป็นคนมีความใฝ่รู้ใฝ่เรียนมากขึ้นมากๆ สนใจคำศัพท์ทุกคำที่ผ่านเข้ามาในหัว
บางคำที่ไม่ได้เอามาอัพในบล็อกแต่จำได้ก็ยังมีอีกหลายๆคำค่ะ รุ้สึกว่าจริงๆแล้วสิ่งที่เราเรียนอยู่มันมีประโยชน์มากว่าที่เราเคยคิดไว้เยอะมากๆค่ะ
เพราะว่าได้มาอัพบล็อกนี้ รุ้สึกว่าตัวเองสามารถจำและต่อยอดคำศัพท์จากวิชาต่างๆ
ทั้ง Jap read, Jap write, Jap con ได้มากขึ้น
เพราะไม่ได้แค่เรียนแล้วผ่าน แต่ได้เรียนแล้วเอามาคิดต่อค่ะ
เป็นคนขี้สงสัยอยากรู้ตลอดเวลา 555+
ทีนี้คำศัพท์ในบล็อกนี้ได้เอาไปใช้จริงรึเปล่า? คำแรกเลยที่เอาไปใช้นะคะ
- 白昼 คำนี้ถ้าใครติดตามอยู่ เราอัพไว้ใน ตอนที่4 เกี่ยวกับเรื่อง 白夜 白昼 คำนี้เจอตอนอ่านหนังสือmy book ของวิชา Jap Reading2 by AJ. Asusadayut ค่ะ สำหรับคำนี้ก็รุ้สึกว่าถ้าไม่ได้มาลองหาความหมายดู ถึงจะอ่านตัวคันจิเข้าใจ แต่ก็ไม่น่าจะแปลความหมายได้ค่ะ
- ในตอนที่5 เราได้อัพเรื่อง ประเทศไปค่ะ ทีนีเมื่อช่วงสัปดาห์ก่อนสอบ พี่ที่รู้จักได้ให้เอกสารซื้อขายฉบับหนึ่ง ระหว่างบริษัทของพี่กับบริษัทซันโยของญี่ปุ่นมาให้ช่วยลองแปลค่ะ แล้วเราก็เห็นคำนึง คือ日泰ซึ่งเราก็สามารถจำได้เลยว่าคำนี้แปลว่าอะไรโดยที่ไม่ต้องเปิดดิกส์ค่ะ ที่รู้สึกว่าได้อะไรมากขึ้นคือ อย่างน้อยมันช่วยให้เราที่เป็นคนที่เปิดดิกส์หาเกือบทุกตัวเวลาแปล ไม่ต้องหยิบดิกส์มาแปลซะทุกคำ 55
- คำสุดท้าย คือคำที่เราอธิบายไว้ในตอนที่ 11 ค่ะ เป็นเรื่องคังโกะจากโฆษณาญี่ปุ่น โดยส่วนตัวชอบตอนนี้มากสุดเพราะรุ้สึกว่าอัพไปแล้วรู้สึกสนุก ที่ได้นั่งไล่หาคังโกะจากโฆษณาไปเรื่อยๆ คำที่ได้เอามาใช้คือ無敵 คำนี้หลังจากอัพเราไปเจอะอีกทีในวิชาแจปไร้ท์ค่ะ เป็นぐんぐんที่เรารู้ความหมายก่อนใครเพื่อน เพราะจากที่ลองถามเพื่อนดูไม่เคยรู้จักคำนี้กันมาก่อนค่ะ
ต่อกันด้วยเรื่องtask ต่างๆ
รู้สึกชอบtask ต่างๆที่ทำในวิชานี้มาก จากที่ตอนแรกอ่านนคอสสิลิบัซ
แล้วรู้สึกกังวล ว่าจะทำได้รึเปล่า สาเหตุที่ชอบคือ task ต่างๆที่อาจารย์ให้คือ
ทำให้เราได้ลองปฏิบัติจริงๆ ได้เรียนรู้ข้อผิดพลาดจุดอ่อนของตัวเอง
โดยที่ไม่ต้องไปกลัวว่า จุดอ่อนตรงนี้จะทำให้คะแนนหรือเกรดของเราน้อย
เพราะวันตามการพัฒนาและความขยัน ดังนั้น เวลาทำ TASK แต่ละอย่างเลยรุ้สึกว่าได้ประโยชน์มากค่ะ
จากtask แรกที่อัพในบล็อกคือ
ซึ่งมันทำให้เราเห็นข้อผิดพลาดของเราจริงๆว่า ออตรงนี้ผิดตรงไหน แล้วพอได้เรียนรู้จากข้อผิดพลาด
ผลคือ เราจำได้มากขึ้นค่ะ เพราะเราไม่อยากผิดแบบเดิมอีก จนถึงตอนนี้ยังคงจำได้ว่า
หากเป็นหัวเรื่องควรใส่สัญลักษณ์「」กำกับไว้
เป็นต้นค่ะ
เรารู้สึกว่าเป็นงานที่ได้ประโยชน์มาก
เรารู้สึกว่าเราสามารถคุยกับเพื่อนคนญี่ปุ่นได้ดีขึ้น
เวลาเราต้องเล่าเรื่องหรือต้องบอกงานอะไรกับคนญี่ปุ่น
เราได้เอาเรื่องที่เราเรียนรู้จากงานนี้ไปปรับปรุงหลายจุดมากๆ รวมถึงใช้คำเชื่อมเพื่อเล่าเรื่องได้ดีมากขึ้นด้วยค่ะ
แต่ก็ยังไม่เคยลองถามเค้าเลยนะว่า มันดีขึ้นไหม 555 ยังไม่กล้าถามเลยค่ะ
ก็เป็นอันว่า ถ้าถามว่าบรรลุเป้าหมายไหม ในปัจุบันนี้ ให้ไว้ ซัก 60เปอร์เซ็นต์ค่ะ เพราะเรารู้สึกว่า
ยังมีคำอีกหลายๆคำที่เราควรจะเรียนรุ้และจดจำ สิ่งที่อัพในบล็อกเป็นแค่จุดเริ่มต้น
แต่แรงกระตุ้นที่ดี ที่จะทำให้พัฒนาต่อไปเรื่อยๆค่ะ
เรารู้สึกว่าการได้เรียนรุ้โดยหันกลับมามองการเรียนรู้ของตัวเองมันมีประโยชน์มาก
มันทำให้เรารู้ว่าเราจะลบคำว่าเรียนเพื่อสอบออกไปยังไง
จากนี้ถึงจะไม่ได้อัพบล็อกนี้แล้ว แต่จะพยายามต่อไปเรื่อยๆ ถึงไม่เก่งมากนักแต่ก็จะพยายามค่ะ
เพื่อให้ภาษาญี่ปุ่นเป็นเพียงแค่เรื่องกล้วยๆ เย้ ขอบคุณอาจารย์ที่คอยสอนตลอดคอสที่ผ่านมาด้วยนะคะ ไปก่อนเเว้วว บะบาย ：）
